Vaya Con Dias!

Tikkende vanuit ons hotelkamertje in Torres del Paine in Chili met een uitzicht waar je spontaan stil van wordt... onze laatste ´avonturen´:

Woensdag, 20 februari. Op Ushuaia Airport lijkt het een ware reunie van ´Ex-Mikheev passagiers´. Leuk! De meesten die hun vlucht een dag eerder hadden gemist, hebben inmiddels nieuwe vluchten weten te bemachtigen.

We hebben, hier overigens eerder regel dan uitzondering, een uur vertraging. Geen probleem voor ons, maar één stel van onze boot mist nu opnieuw! hun aansluitende vlucht! Het blijft een never ending story... :-)

In El Calafate gaan we op pad met Maas en Anneke, ook oud Mikheev passagiers én overigens de grootste pechvogels deze reis. Tijdens hun, allereerste, vlucht van Buenos Aires naar Ushuaia is hun bagage zoekgeraakt. Hadden helemaal niets meer en hebben in Ushuaia als een gek alles nieuw moeten kopen. Incl. een dure Zuipool-uitrusting voor uiteindelijk dus één dagje Antarctica. Auw!

Anneke wordt in El Calafate ook nog ´ns ziek, aan bed gekluisterd dus. Dan worden ze op donderdagochtend om 6.00 uur uit bed gebeld, omdat de bus naar Chili voor het hotel op hen staat te wachten. Deze zou pas zaterdag moeten komen. Foutje, bedankt! En wat denk je... Zaterdagochtend zitten ze om 6.00 uur bepakt en bezakt, en Anneke doodziek,te wachten op de bus... die deze keer zomaar zonder hen naar Chili rijdt! Dat deze mensen nog niet zijn ingestort... Inmiddels zijn ook zij in Chili, maar hoe ze uiteindelijk hier zijn gekomen... Lijkt wel een slechte film!

Donderdag, we bezoeken de Moreno Gletser. Een gigantisch en indrukwekkend stukje natuur. Om de paar minuten breekt er met luid gedonder een stuk ijs af. Spectaculair! De afgelopen weken blijkt het hier prachtig weer te zijn geweest, maar onze hiking op de gletser, gebeurt in... juist, regen en snoeiharde wind. Hahaha! Nou, het mag de pret niet drukken. Jammer wel, maar hiking erg gaaf!

Vrijdag gelukkig wel mooi weer en nog veel meer mooie gletsjers. Eindelijk toch wat ijs gezien!

Zaterdag, we rijden met onze huurauto naar Torres de Paine in Chili. Hele tocht met onze ´VW Gol´ (soort van afgekeurde Polo) op een Parijs-Dakar wegdek. Leuke en mooie onderneming wel!

Onze eerste dag in Torres del Paine begint met een helse uitdaging... tanken. Het pijltje van de meter al bijna in het rood. We hadden niet verwacht dat het hier ZO´N middle of nowhere zou zijn. Ong. 50 km van ons hotel vandaan, zou een benzinepomp zijn. Al stuiterend komen we als ongeveer de enige niet-4Wheel drive in het park aan bij iets wat zou kunnen doorgaan voor een benzinepomp. En, je houdt het niet voor mogelijk... ¨benzina finito!¨ Oei. Op een gegeven moment stuiten we op een soort post waar zowaar iemand Engels spreekt. Er schijnt nog één mogelijkheid in de omgeving te zijn om aan benzine te komen. Ze gaan voor ons bellen. Er blijkt nog benzine aanwezig en men is ingelicht dat wij onderweg zijn. De details van onze zoektocht zullen we achterwege laten, maar we bereiken een garage vanuit waar ze iemand optrommelen die ons benzine kan verschaffen. Joehoe!!

Torres del Paine is een gigantisch National Park. Ruig, met veel meren, bergen, bossen, gletsjers, rivieren en watervallen. Met onze VW Gol, te voet, per zodiac en te paard struinen we een zo groot mogelijk deel van het park af. Schitterend!

Deze keer gelukkig geen rampenscenario´s van ons :-) The adventure goes on!

Adios Amigos!!!



P.S.: Tijk en Edward. Onze sms hebben jullie hopelijk gehad. Maar bij deze nogmaals proficiat met de geboorte van Thijs! Veel plezier met de kleine man! Na de vakantie komen we ´m graag snel live bewonderen.