Namaste!!!

Ofwel 'hallo'! Wat hebben we dit woord al vaak gehoord en gebruikt. Maar wat wil je ook. De Nepalezen zijn zo vriendelijk.

Onze 'planning' in Kathmandu hebben we maar losgelaten en alles op ons af laten komen. Het was al schitterend om gewoon een uur op een bankje te zitten en om ons heen te kijken. Heerlijke stad!

Bij 't binnenkomen van Nepal werden wij al helemaal blij van de prachtige groene natuur met watervalletjes en rivieren. Dit wordt abrupt afgewisseld met stadjes en dorpjes waar 't krioelt van de kleurrijke mensen en lawaaierige auto's, tuktuks, riksja's, brommers en af en toe een verdwaalde koe. Op de bussen zitten net zoveel mensen als erin. De Suzuki Alto is eigenlijk de enige auto die je hier ziet. Ze doen dienst als taxi en frotten en toeteren zich overal doorheen (en er kunnen gewoon vier volwassenen achterin hoor!) Deze taxiritjes zullen ons altijd bijblijven. Net de botsauto's op de kermis!

De Nepalezen zijn echt de meest vriendelijke mensen die we ooit hebben ontmoet. En ze spreken bovendien allemaal Engels. Waren we niet meer gewend. Het land is ook nog 'ns super mooi en afwisselend. En 't Nepalese eten... yammi yammi! Jullie horen 't wel: wij vinden 't in Nepal errug fijn. Zelfs onze chauvinistische Turk is overstag... ;-)

Natuurlijk hebben we rondom Kathmandu de belangrijkste bezienswaardigheden bezocht. Je bent hier tenslotte toch elke ochtend om 6.00 uur wakker door de rinkelende riksja's en toeterende Alto's.

Donderdag o.a. bezoek 'Stoepa van Swayambhunath', ook wel de 'Apentempel' genoemd. Nou, niet voor niets... Het zag zwart van de apen. Ilja dacht heel voorzichtig een Kitkat vanuit haar zak te eten. Maar helaas... Een enorme 'Vader aap' vloog op haar af. Ze scheet echt in d'r broek. In paniek restant kitkat weggegooid... en inderdaad, Pa Aap haalde op z'n gemak de folie eraf en ging lekker zitten smullen. Have a break... Have a Kitkat...

De laatste dag in Kathmandu hebben we 's ochtends een aantal ceremonies van de lijkverbrandingen aan de Bagmati rivier bijgewoond. We voelden ons best ongemakkelijk om daar zomaar bij te zijn, maar 't was heel indrukwekkend.
Daarna wandeltocht gemaakt naar 't Newaridorpje Bungamati. Heel mooi door allerlei dorpjes en rijstvelden. Lekker gepicknickt en geschommeld met dorpskindjes op een enorme bamboe schommel. Vanuit Bungamati weer met de lokale bus terug naar Kathmandu. Ook een aparte belevenis. En 't kost echt geen drol (0,10 euro!).

Maar dat is met alles hier. Zoals het eten. Iets wat ons hier erg goed bevalt en waar we 't dan ook lekker van nemen. Een uitgebreid ontbijt voor 1,70 euro en een uitgebreid diner voor 6,50 euro is maar heel normaal. Uiteraard met z'n tweetjes.

Zaterdag, 6.00 uur stond er netjes, zoals besproken, een man om ons op te halen voor onze reis naar Chitwan National Park in het zuiden van Nepal. Alleen geen bus... Dus werden we letterlijk in een riksja gefrot (die al niet gemaakt is voor twee Nederlandse konten), met onze grote rugzakken erbij! Resultaat: slappe lach. De man zelf pakte ons kleine rugzakje (met daarin de paspoorten, geld en camera's!) en zou apart naar 't busstation komen. Voordat wij onze tas konden vragen (we zagen ook niets meer door onze tassen voor ons), ging de riksja al fietsen. Hmmm... Erop vertrouwen dan maar dat 't goedkwam en dat was gelukkig ook zo.

Onze tassen werden op 't dak van onze bus gegooid. Maarre... wij zouden halverwege bij een rivier worden gedropt om te raften (en we konden onze tassen niet meenemen). De bus zelf had als eindbestemming Pokhara en onze tassen moesten naar Chitwan. Euhh. Dus tassen werden op een andere bus met eindbestemming Chitwan gegooid en wij zouden ze wel weer zien als we in Chitwan aankwamen. Oke dan. Dit zou ons normaal niet zo boeien, maar deze keer zaten de volle geheugenkaart van de foto's van de volle videobandjes in de tas van Vedat. Shit dus. Maar 't was niet anders. Dus wij op weg met onze bus vol met Nepalezen die werkelijk stopte voor iedere geit. Maar wel erg leuk!

Het raften was spectaculair. Zeiknat kwamen we aan. Snel iets droogs aan en de bus in... Maar waar was de bus? Dan maar gewoon de lokale bus. Vedat heeft wel twee uur in 't gangpad gestaan, maar altijd nog comfortabeler dan op dak. En wederom maakten de Nepalese passagiers en de omgeving alles goed.

En onze tassen stonden netjes in onze lodge in Chitwan! Na 't eten een heeeele koude douche en om 21.30 uur ging bij ons echt 't licht uit. De wekker zou ook weer om 5.30 uur gaan. Voor 't eerst eindelijk een keer acht uurtjes slaap!!! :-)

De eerste dag in de jungle van Chitwan was perfect. In bad geweest met de olifanten in de rivier. ZO GAAF!
Verder nog fietsen gehuurd. Pfff... dat was zweten, maar ook weer de moeite waard.

Gisterochtend zouden we weer per bus verder reizen (naar Pokhara). Nu bleek er de avond ervoor een taxi vanuit Pokhara te zijn gekomen die leeg terug moest. Dus voor een vriendenprijsje konden wij mee. Toen we net op weg waren, dachten we dat we nog veiliger waren geweest in de bus. Totdat wij zelf wel net op tijd op de weg tot stilstand kwamen, maar de bus voor ons de berm in kantelde. Dat was schrikken. Gelukkig gebeurde dit net op een stuk waar geen afgrond was en doordat er geen mensen op dak zaten, viel de schade mee. De mensen die uit de bus geklauterd kwamen, vroegen meteen enthousiast: "Namaste! Were are you from? Welkom in Nepal!" We waren helemaal verbaasd. Toen we zeker wisten dat we geen hulp meer konden bieden, zijn we verder gegaan.

Pokhara ligt schitterend aan een groot meer, aan de voet van het Annapurnagebergte. Vanochtend zijn we om 4.45 uur richting 't plaatsje Sarangkot gegaan op de top van een heuvel om de zon boven 't Annapurna op te zien komen. De tocht naar boven viel ons zwaar. Normaal gesproken, zouden we hiermee niet veel moeite gehad hebben, maar de vermoeidheid begint ons nu echt parten te spelen. De zonsopgang en 't uitzicht was weer super.
Voordat we teruggingen, zijn we vlak onder de top gaan ontbijten bij een klein hutje waar een vrouw zat met drie dochtertjes. De pannenkoeken smaakten heerlijk. Toen we zagen dat haar kindjes enkel een droog korstje van 't brood kregen en een kommetje water, deed ons dat toch wel zeer. Dus dat werd delen. Voor ons onvoorstelbaar hoe blij een kind kan zijn met een stuk pannenkoek... Slik. De kindjes waren eerst nogal verlegen, maar tegen de tijd dat we weer wilden gaan, waren ze niet meer van Vedat af te slaan. De vrouw hebben we maar 't viervoudige van de rekening betaald. Wetende dat wij deze dag waarschijnlijk haar enige klanten zouden zijn. Toen we gingen, zwaaiden de kindjes eerst driftig, maar toen we echt uit 't zicht waren, hoorden we ze boos huilen.
Trouwens, wij daarna ook bijna. Want die terugweg... pffffffffff! We zijn echt op. Onze benen trilden zelfs. Was drie uur afzien. En meteen ook besloten: dit was echt de LAATSTE KEER deze reis!

Eigenlijk zouden we vrijdag weer richting Kathmandu gaan, maar we gaan morgen al. In Pokhara hadden we nog een mooie dagtocht kunnen maken, maar dat trekken we gewoon niet meer. Dus morgenochtend vroeg vertrek naar Kathmandu en daar nog twee dagen lekker shoppen, eten en mensen kijken.
Zaterdagmiddag gaat onze vlucht naar Delhi, van waaruit we 's nachts naar Wenen vliegen en daarna naar Amsterdam.

Linda en Boudewijn, bedankt voor jullie verslagje! Wat een heisa zeg. Zijn benieuwd wat ons te wachten staat. Lief dat jullie aan ons gedacht hebben.

Nou... 't eind is nu echt in zicht. We zijn vreselijk moe, maar ook ZEER voldaan. Het was een fantastische reis. Om nooit meer te vergeten! Met name:
*China: Rochelen, boeren en smakken en natuurlijk de wc's. Hoogtepunt was absoluut de Chinese Muur, maar ook Pingyao hadden we niet willen missen.
*Tibet: De mensen, de immer knalblauwe lucht, geur van yakboter, prosterende pelgrims, schilderijachtige uitzichten, het hardste leven dat we ooit gezien hebben en natuurlijk de ijle lucht en de kou op 5200 m. Hoogtepunt: Mount Everest base camp, hoge passen en 't Yamdrok Tso meer.
*Nepal: Met de 'botsAlto's' door 't drukke verkeer. De natuur, de mensen en 't eten, Nepal is heerlijk op alle fronten.

Jullie allemaal superbedankt voor alle leuke berichten. Daarvan hebben wij erg genoten!

Zien jullie snel!!


Voor de laatste keer, heel veel groetjes van de Landcruisers!